میعانات گازی (Condensate) چیست؟

تولید میعانات گازی و جدا سازی هوا در واقع به روش جداسازی هوای جو به اجزای تشکیل دهنده آن می گویند که شامل نیتروژن ، آرگون و اکسیژن می باشد.

از کاربردهای میعانات گازی اکسیژن ،آرگون و نیتروژن می توان در صنایعی مانند :

• جوشکاری و برشکاری
• متالوژی
• فولاد
• شیشه
• بهداشت و درمان و غذا
• صنایع پتروشیمی
• پالایشگاهی
• نفت و گاز نام برد.

یکی از مرسوم ترین و رایج ترین روش ها برای جداسازی هوا روش تقطیر تبریدی می باشد و روش های دیگری هم برای جداسازی هوا وجود دارد از جمله:

فرآیند شیمیایی و جداسازی غشایی و جذب سطحی.اصولا اکسیژن و آرگون و نیتروژن با خلوص بالا تهیه و تولید می شوند که

در این روش هوا ابتدا بعد از تصفیه شدن و حذف آلاینده ها وارد کمپرسور می شود و پس از آن با توجه به توربین های موجود در

کمپرسور هوا فشار کاهش می یابد و تا دمای ۱۹۶- درجه سانتیگراد سرد می شود و

پس از آن به برج تقطیر رفته و در آنجا با توجه به دمای جوش متفاوت عناصر تشکیل دهنده تفکیک و جدا شده و محصولات ذکر شده تولید می شوند.

فرایند تقطیر شامل مراحل زیر است:

• هوا با این مشخصات به سیستم وارد می شود که ۹۹درصد حجم آن را گازهای اکسیژن و نیتروژن و مابقی را گاز های کربن دی اکسید و زنون و آرگون و سایر گازهای نجیب تشکیل می دهند.

• به منظور حذف ناخالصی ها عمل تصفیه مقدماتی هوا پیش از تجزیه به اجزای سازنده اش صورت می گیرد.

• هوا در فشار حدودی بین ۵ تا ۱۰ bar مکش می گردد.

• در این قسمت فرایند خنک کاری ابتدایی هوا تا -۱۸۰ درجه سانتی گراد صورت می گیرد.

• در ستون تقطیر هوا در یک فرایند فیزیکی به اجزای سازنده اش تبدیل خواهد شد و مایع بر روی ستون سینی جمع می شود،

در ابتدا اکسیژن با دمای جوش بالا متراکم شده و بعد از آن نیز نیتروژن با دمای پایین میل به کندانس شدن دارد.

گازهای اکسیژن مایع در قسمت پایین ستون و گازهای نیتروژن در بالای ستون جمع می شوند.

اکسیژن تبخیر شده در صورتیکه نیتروژن در حال کندانس است و گفتنی است که این عملیات تا زمانی ادامه خواهد داشت که به سطح خلوص مورد نظر برسیم.

برای دریافت مشاوره با ما تماس حاصل نمایید.

• نیتروژن و اکسیژن تولید شده با فشار ۴۰ بار به خطوط شبکه راه می یابند.نیتروژن و آرگون و اکسیژن مایع هم در درون مخازن پر می شوند.

بخشی از آنها نیز با فشار حدودی ۳۰۰ بار داخل مخازن فولادی می روند و بخش دیگر آنها نیز به تانکرهای جاده ای انتقال خواهند یافت.

گاز طبیعی که معمولا از مخازن گازی بدست می آید دارای میزان قابل ملاحظه ای از میعانات گازی می باشد.

میعانات گازی به جریان هیدروکربنی گفته می شود که در ذخایر گاز طبیعی وجود دارد و از پنتان و هیدروکربن های سنگین تر تشکیل شده که

به شکل ته نشین شده در گاز استخراجی وجود دارند و نیمی از آن را نفتا تشکیل داده است و از انواع مختلف فلزات نیز عاری می باشد.

میعانات گازی به همراه گاز های طبیعی از میادین گازی استخراج می شوند .

میعانات گازی پس از مراحل استخراج طی مراحل و انجام فرایندی از اتان و متان جدا می شوند.

میعانات گازی دارای کاربرد ها و قابلیت های متنوعی می باشند.

این ترکیبات را می توان به عنوان خوراک به پالایشگاه های پتروشیمی و همچنین پالایشگاه های مخصوص میعانات ارسال نمود و یا

این که به طور مستقیم از آنها به عنوان سوخت استفاده کرد ولی بابت رعایت مسائل زیست محیطی و رعایت موارد ایمنی استفاده از این گونه سوخت ها منسوخ شده است.

لازم به ذکر است که بالاترین میزان تولید میعانات گازی ایران از میدان گازی پارس جنوبی تامین می شود،

این میدان گازی یکی از بزرگترین منابع گازی کشور به شمار می رود که روزانه ۲۰۰ هزار بشکه میعانات گازی به وسیله پارس جنوبی تولید می شود و چیزی حدود ۱۸ میلیارد بشکه نفتی را در خودش جای داده است.

تولیدات پالایشگاه میعانات گازی:

• بنزین با درجه اکتان بالا

• گازوئیل

• نفت سفید(تینر روغنی)

علت انفجار سریع میعانات گازی:

انفجار نفت خام در داخل نفت کش ها یک امر غیر معمول است به این جهت که این ماده خاصیت و

قابلیت احتراق بالایی را ندارد اما درست در مقابل آن میعانات گازی مثل بنزین در صورتی که به مخزن فشار وارد شود و یا در صورت اشتعال، منفجر می شوند.

بر حسب منابع آزمایشگاهی نقطه اشتعال میعانات گازی ممکن است که به منفی ۱۸ برسد.